---

Vanaf 10.500 een. C. bewoonden menselijke groepen het gebied met jacht- en verzamelactiviteiten. Sinds 3500 a. C., tuinbouwactiviteiten, pottenbakken en de domesticatie van de curi door groepen die nog afhankelijk waren van jagen en verzamelen zijn al geregistreerd. In 500 a. C. was de teelt van maïs en aardappelen al zeer wijdverbreid. Rond het jaar 800 van de huidige jaartelling bewoonden de Muiscas (de belangrijkste inheemse bevolking van de Chibcha-familie) het gebied, als gevolg van een migratie van Chibcha-oorsprong, vanuit een ander gebied (waarschijnlijk uit Midden-Amerika), dat zich had gemengd met de vorige populatie.

De Muisca-cultuur ontbrak het aan schrijven, daarom reconstrueerden de kroniekschrijvers de inheemse geschiedenis door de feiten te verzamelen door middel van mondelinge verslagen die teruggaan tot het jaar 1470, toen de Zipa Saguanmachica over Bogotá regeerde. Aan de top van de sociale organisatie Muisca stond de absolute monarch (Zipa), gevolgd door de religieuze laag van de sjeiks en mohanes. Dan waren er de krijgers of güechas, gevolgd door de ambachtslieden, kooplieden, boeren, enz.

Er wordt aangenomen dat de Muiscas in staat waren om menselijke offers te brengen van jonge maagden die in oorlog waren gevangen of gekocht van andere stammen. Hiervoor is echter geen solide of verifieerbaar bewijs. Ze creëerden ook een zeer precieze kalender en een complexe juridische structuur, bekend als de "Nemequene Code". Aan de andere kant werden de Muisca-gebouwen gebouwd met bederfelijke materialen waardoor ze niet konden blijven staan ​​na de komst van de Europese veroveraars.

Na aankomst met meer dan 500 man op zijn expeditie vanuit Santa Marta en eindigend met slechts 70 en nadat hij de Muisca's had verslagen en de Sabana de Bogotá had veroverd, werd Gonzalo Jiménez de Quesada de ´´de facto foundation´´ van de stad. De ceremonie vond plaats op 6 augustus 1538, met de bouw van twaalf hutten en een kapel op de plaats genaamd Thybzaca (tegenwoordig Teusaquillo). Aangenomen wordt dat de gebeurtenis plaatsvond in het huidige Plazoleta del Chorro de Quevedo, hoewel er geen documenten zijn om dit te bevestigen. Op 22 april 1539 legde Jiménez de Quesada ook de "juridische basis" van Santafé in het bedrijf van Nicolás Federmann en Sebastián de Belalcázar. Aanvankelijk heette het Onze Lieve Vrouw van de Hoop, maar de juridische stichting veranderde haar naam in Santafé.

Het koninklijk besluit van keizer Carlos I verhief Santafé op 27 juli 1540 tot de categorie stad. De Cabildo de Santafé was al in 1539 opgericht en in 1548 verleende de keizer het de titel van zeer nobel, zeer loyaal en de oudste stad in het Nieuwe Rijk, en als wapen een schild met een zwarte adelaar in een veld van goud, met een open granaat in elke klauw, omzoomd met enkele gouden takken in een blauw veld.

Sinds Jiménez in 1538 alle gebieden rond Santafé het Nieuwe Koninkrijk Granada noemde, was Santafé gedurende de koloniale periode de zetel van de regering van het publiek van het Nieuwe Koninkrijk Granada (opgericht in 1550) en de hoofdstad. , afhankelijk van de onderkoninkrijk Peru. Vanaf 1717 was de stad de hoofdstad van de onderkoninkrijk Nieuw-Granada, waar de onderkoningen werden verwelkomd, nadat ze de zetel van de plaatsvervanger in Cartagena de Indias hadden betwist. In 1783 richtte de onderkoning een wetenschappelijke commissie op, geleid door José Celestino Mutis, die haar onderzoek begon in de heuvels van Santafé, de eerste stappen in wat later bekend zou worden als de Botanische Expeditie. Alexander Von Humboldt bezocht Bogotá aan het begin van de 19e eeuw, aangetrokken door zijn culturele en wetenschappelijke instellingen, waaronder het eerste astronomische observatorium in Amerika, dat werd gepromoot door Mutis.

Enkele van de meest invloedrijke creolen van de onderkoninkrijk woonden in de stad (helden met de status van Policarpa Salavarrieta en Antonio Nariño), dus het was grotendeels daar waar de onafhankelijkheidsbeweging werd opgericht waarin de gebeurtenissen bekend stonden als de gebeurtenis van ´´El Florero de Llorente´´, toen de broers Francisco en Antonio Morales binnenkwamen om een ​​diner te lenen met een koninklijke ambtenaar uit Spanje, een vaas voor de Spaanse koopman José González Llorente, die een pakhuis had in de noordoostelijke hoek van wat nu Plaza de Bolívar wordt genoemd, dat daardoor op een slechte manier werd afgewezen, wat als excuus werd opgevat om een ​​vechtpartij uit te lokken die eindigde in rellen onder de bevolking. Dit feit markeert het begin van de strijd en de schreeuw van onafhankelijkheid. Hoewel het gebied in 1816 door de Spanjaarden werd heroverd, werd uiteindelijk in 1819 de definitieve onafhankelijkheid verkregen.





Bogotá is de hoofdstad van Colombia en het belangrijkste centrum van het Capital District, verdeeld over 20 locaties. Bovendien is het de hoofdstad van het departement Cundinamarca. Het is gelegen in het midden van het land in het gebied dat bekend staat als Sabana de Bogotá, dat op zijn beurt deel uitmaakt van de Cundiboyacense Altiplano, een plateau in de oostelijke Cordillera, een zijtak van het Andesgebergte. De bevolking is 6.776.009 inwoners, terwijl het grootstedelijk gebied (niet officieel vastgesteld, maar de facto bestaand) 7.881.156 mensen telt. Het reikt tot meer dan 33 km van zuid naar noord en 16 van oost naar west, waardoor het een grote dichtheid op zijn grondgebied heeft. Als hoofdstad herbergt het de hoogste organen van de uitvoerende macht (Casa de Nariño), wetgevende (Nationaal Congres) en gerechtelijk (Hooggerechtshof, Grondwettelijk Hof en Raad van State). Op economisch vlak valt het op als een belangrijk economisch en industrieel centrum.

De hoofdstad ligt in de Sabana de Bogotá, op het plateau van Cundiboyacense (oostelijke Cordillera van de Andes), op een hoogte van ongeveer 2630 meter boven zeeniveau. Het heeft een totale oppervlakte van 1776 km² en een stedelijk gebied van 307 km². Het grondgebied waar de stad ligt, was vroeger een meer. Dit blijkt uit de wetlands die enkele niet-verstedelijkte delen van de Sabana en in de stad Suba bedekken. Bij de aankomst van de eerste veroveraars was dit gebied bedekt met moerassen.

Bogotá grenst in het zuiden aan de departementen Meta en Huila, in het noorden aan de gemeente Chía, in het westen aan de rivier de Bogotá en de gemeenten Arbeláez, Cabrera, Cota, Funza, Mosquera, Pasca, San Bernardo, Sibaté, Soacha en Venetië. Via het oosten bereikt het de oostelijke heuvels en de gemeenten La Calera, Chipaque, Choachí, Gutiérrez, Ubaque, Une. Het wordt begrensd door een bergachtig systeem waarin de heuvels van Monserrate (3152 meter boven zeeniveau) en Guadalupe (3250 meter boven zeeniveau) ten oosten van de stad opvallen. Het is verbonden met de Monserrate-heuvel via de kabelbaan en kabelbaan.

De langste rivier is de Bogotá-rivier, die al decennia lang sterk vervuild is, en daarom heeft het stadsbestuur verschillende saneringsprojecten geleid. Andere belangrijke rivieren in de stad zijn de Tunjuelo rivier, die door het zuiden van de stad stroomt, de Fucha rivier, de Juan Amarillo rivier (Salitre), die uitmondt in de Bogotá rivier.

Het gebied waar de stad zich bevindt, dat overeenkomt met de Zuid-Amerikaanse tektonische plaat, vertoont een belangrijke seismische activiteit, wat blijkt uit de aardbevingen die het heeft geleden tijdens zijn geschiedenis, geregistreerd in 1785, 1827, 1917 en 1948. Deze laatste twee , toegevoegd aan verschillende branden, vernietigde een groot deel van de koloniale zone van het oude Santafé.

Hoewel het nog steeds gemeenten zijn die tot het departement Cundinamarca behoren, vormen de populaties Soacha, Zipaquirá, Facatativá, Chía, Mosquera, Madrid, Funza, Cajicá, Sibaté, Tocancipá, La Calera, Sopó, Tabio, Tenjo, Gachancipá en Bojacá het gebied Metropoliet van Bogotá, erkend door de laatste nationale volkstelling van DANE in 2005.

Ze zijn ook geïntegreerd, conurbados op zijn grondgebied (dat wil zeggen zonder tol), Soacha en Sibaté tot de aankomst bij de watervallen van Salto de Tequendama en de dierentuin van Santa Cruz in de Chusacá-tolgeval van het zuidelijke deel. In het noordelijke deel tot aan de Puente del Común op de grens met Chía. In het westen tot aan de tol van Siberië die het La Florida Metropolitan Park en een deel van Cota absorbeert. In het oosten ligt La Calera.

Weer

De stad heeft een koud bergklimaat vanwege de hoogte (voornamelijk beïnvloed door bewolking), die varieert tussen 7 en 18 ° C, met een jaarlijkse gemiddelde temperatuur van 13 ° C (vergelijkbaar met het klimaat van de noordelijke lente).

De meest regenachtige seizoenen van het jaar zijn tussen april en mei en tussen september en november en bereiken 114 mm / maand. De droogste seizoenen van het jaar vinden daarentegen plaats tussen december en februari en tussen juli en augustus, waarin 's nachts en' s morgens vroeg sterke vorst heerst die de landbouw beïnvloedt; Tijdens deze vorst dalen de temperaturen vaak onder de nul graden Celsius. In januari 2007 daalde de temperatuur tot recordcijfers, aangezien het in de stad -10 ° C bereikte en in de aangrenzende gemeenten -9 ° C.



De stad is de meest bevolkte stad van het land, naast het belangrijkste culturele en economische centrum in Colombia en een van de belangrijkste in Latijns-Amerika. Het belangrijke culturele aanbod is vertegenwoordigd in het grote aantal musea, theaters en bibliotheken, waarvan sommige het belangrijkste zijn in het land. Daarnaast is het de zetel van belangrijke festivals met een lange geschiedenis en nationale en internationale erkenning. Academische activiteit valt ook op, aangezien enkele van de belangrijkste Colombiaanse universiteiten hun hoofdkantoor in de stad hebben. Het is opmerkelijk dat UNESCO de stad de titel van Wereldboekenhoofdstad 2007 heeft toegekend.





Bogotá wordt ´´Het Zuid-Amerikaanse Athene´´ genoemd, een bijnaam die aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw sterker werd. De stad heeft een breed cultureel aanbod dat de afgelopen decennia flink is toegenomen. Er wonen mensen uit het hele land, die hebben bijgedragen aan de oude typische culturele tradities van de stad.

Het beurs- en expositiecentrum Corferias is de locatie voor culturele evenementen. De internationale boekenbeurs van Bogotá, Expoartesanías en ArtBo (internationale kunstbeurs van Bogotá) vinden hier plaats. Daarnaast was corferias in 2008 een belangrijk centrum van het Ibero-Amerikaanse Theaterfestival en het hoofdkwartier van de Campus Party. De locatie organiseert ook andere evenementen, zoals de Bogotá International Fair (industrie en handel) die plaatsvindt tijdens even jaren, en in 2009 organiseerde het ook de MTV Awards voor Latijns-Amerika.

De Festivals to the Park zijn een reeks van negen evenementen die elk jaar worden gehouden. Onder deze zijn de meest bekende: het Rock to the Park Festival (het ontvangt meer dan 500.000 bezoekers in de drie dagen van de viering), het Jazz to the Park Festival en het Salsa to the Park Festival, beide gehouden in het Simón Bolívar Metropolitan Park. Dit park herbergt ook de inhuldiging en de belangrijkste activiteiten van het Zomerfestival dat in de maand augustus in verschillende delen van de hoofdstad wordt gehouden.

Andere opmerkelijke evenementen zijn het Festival van chicha, leven en geluk (verklaard evenement van cultureel belang van Bogotá), het Carnaval van Bogotá, dat de verjaardag van de stad viert, en het Europees Filmfestival, een jaarlijkse filmshow. Een van de belangrijkste culturele evenementen in de hoofdstad is echter het Ibero-Amerikaanse theaterfestival dat om de twee jaar plaatsvindt en is geclassificeerd als een van de meest prestigieuze in Latijns-Amerika.

---