|
Volgen naar locatie met GPS |
|
|
De Protestantse Kerk van de Verlosser (Duits: Heilandskirche, Latijn: S. Ecclesiae sanctissimi Salvatoris in portu sacro) bevindt zich in het zuiden van het dorp Sacrow, dat sinds 1939 is opgenomen in Potsdam, de hoofdstad van het Duitse Bundesland van Brandenburg. Het staat bekend om zijn Italiaanse neoromaanse architectuur met een aparte klokkentoren (klokkentoren) en om zijn ligging. Het werd gebouwd in 1844. Het project was gebaseerd op tekeningen van koning Frederik Willem IV van Pruisen, genaamd Romantisch op de troon. Het gebouw is gemaakt door Ludwig Persius, de favoriete architect van de koning.
De kerk is gelegen aan de oever van de Jungfernsee, een deel van de rivier de Havel, 300 meter ten zuiden van Sacrow Manor, aan de rand van het park, ontworpen en uitgebreid in de jaren 1840 door landschapsarchitect Peter Joseph Lenné. De kerk en het landhuis zijn gerestaureerd in de jaren 1990. Ze maken deel uit van het landschap van Potsdam Havel. Dit gebied met meren, bossen, parken en kastelen is door UNESCO geclassificeerd als werelderfgoed. Hoewel de directe afstand vanaf de stad Potsdam via de Jungfernsee niet meer dan 1,2 km (2/3 mijl) bedraagt, is de afstand over de weg meer dan 10 km (6,2 mijl).
Er is weinig bekend over de eerste kerk in Sacrow. De eerste kerk stond midden in het dorp en is gebouwd met stenen. Het is waarschijnlijk tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) ingestort. De eerste beschrijving is te vinden in een kroniek uit 1661, toen pater de Fahrland verantwoordelijk werd voor de parochie.
In 1694 werd op dezelfde locatie een vakwerkkerk gebouwd, boven de bogen in de crypte van het vorige gebouw. Johann Andres Moritz, predikant van Fahrland van 1774 tot 1794, gaf in zijn dagboek een gedetailleerde beschrijving van het leven in het dorp en de wisselende eigenaren van het in 1774 gebouwde landhuis. Theodor Fontane nam delen van deze documenten op in zijn reisdagboek Wanderungen durch die Mark Brandenburg (wandelen door Mark Brandenburg). Zoals aangehaald door Fontane, uitte pater Moritz in 1790 zijn afkeer van de zorg voor de afgelegen parochie: "Meine Pfarre ist eine beschwerliche Pfarre. Sakrow (nur Filial) liegt eine Meile ab ... es ist in allem betrachtet ein verdrießlich Filial, und doch muß ich es alle 14 Tage bereisen. Gott! Du weißt es, wie ich dann ... bis Abend fahren und reden muß, wie sauer es mir jetzt wird .... "(" Mijn parochie is een uitputtende parochie. Sakrow (alleen een dochteronderneming) is een competitie verwijderd ... in het algemeen zou het als een saaie dochteronderneming moeten worden beschouwd en toch moet ik er elke veertien dagen heen reizen. God! Je weet dat, zoals ik toen ... ik moet reizen naar de nacht en gepraat, wat maakt me nu ziek ... ") Na de dood van pater Moritz werd Sacrow in 1794 overgebracht naar de parochie van de kerk van St. Nicolaas, Potsdam. Na 1808 werd het teruggegeven aan Fahrland.
De kleine vakwerkkerk werd na 1813 onbruikbaar en moest in 1822 worden afgebroken omdat ze dreigde in te storten. De gemeente kwam bijeen in een gebedsruimte in een huis vlakbij het landhuis. Dit was de situatie totdat de Kerk van de Verlosser in 1844 werd voltooid.
Door de eeuwen heen zijn het dorp Sacrow en zijn landhuis vele malen van eigenaar veranderd. In oktober 1840 kocht Friedrich Wilhelm IV het landgoed voor 60.000 daalders en voegde het een maand later toe aan zijn land in Potsdam. Lang voor de aankoop had de koning een kerkgebouw voor Sacrow ontworpen. Het nieuwe gebouw was geschikt voor een inham, een haven waar Havel-vissers tijdens stormen met hun boten beschutting konden zoeken. Voor de koning was de plaats vrij symbolisch: hij zag het schip als een bolwerk tegen de stormen van het leven. Het zegel van de kerk verwijst hiernaar met zijn Latijnse inscriptie: S. Ecclesiae sanctissimi Salvatoris in portu sacro (Kerk van de Allerheiligste Verlosser in de Heilige Haven).
Ludwig Persius, de architect van de rechtbank, veranderde de schetsen van de koning in een gebouw en gaf zijn collega, Ferdinand von Arnim, de leiding over het bouwproces. De kerk strekt zich uit tot aan het water en geeft de indruk van een koninklijk schip dat aan de oever van het meer voor anker ligt. Dit project verbruikt een derde van de huidige totale bouwkosten van 45.234 daalders en 27 zilverkruiden. Het paleis werd gebruikt als parochiehuis voor de kerk. De bouw begon in 1841 en de feestelijke opening van de kerk vond drie jaar later plaats, op 21 juli 1844.
Vanaf 1842 ontwierp landschapsarchitect Peter Joseph Lenné het kerkterrein, de baai, het Sacrow Palace-park en een huis in Italiaanse stijl (1843/44) gehuurd door Persio genaamd "Zum Doctor Faustus", dat verder weg was vanuit het oosten. Op haar gebruikelijke manier ontwierp Lenné brede wandelpaden en een weids uitzicht over de parken Glienicke en Babelsberg, de Nieuwe Tuin, Potsdam en de stad Potsdam zelf. Door de transformatie van het landschap werd Sacrow Park van meer dan 24 hectare (ongeveer 60 hectare) opgenomen in Potsdamer Havellandschaft.
Na de inwijding op 21 juli 1844 bleef Sacrow slechts vier jaar een onafhankelijke gemeente. Daarna werd het een deel van de parochie van Igreja da Paz in Sanssouci en behoorde het vanaf 1859 tot de parochie van Bornstedt. De laatste verandering kwam in 1870, toen de gemeente van de Kerk van de Verlosser werd samengevoegd met de parochies van Klein-Glienicke (later onderdeel van Neubabelsberg) en het Stolpe-district (nu Berlin-Wannsee), en de kerk van Ss. Peter en Paul op Nikolskoë, die samen de Evangelische Congregatie van Neubabelsberg vormen.
Op 22 december 1941 riep de officiële Duitse Evangelische Kerk op tot gepaste actie door alle organen van de protestantse kerk om te voorkomen dat niet-Ariërs in alle lagen van de bevolking van de protestantse kerk gedoopt zouden worden. Veel door Duitse christenen gedomineerde gemeenten volgden dit voorbeeld. De Evangelische Congregatie van Neubabelsberg overhandigde echter een lijst met handtekeningen uit protest tegen de uitsluiting van gestigmatiseerde protestanten van joodse afkomst.
De bouw van de Berlijnse muur in augustus 1961 leidde in de daaropvolgende decennia tot grote schade aan de Kerk van de Verlosser. De barrière langs de grens tussen de Democratische Republiek Oost-Duitsland (DDR) en West-Berlijn werd gebouwd voor het terrein van de kerk en de toren werd gebruikt als onderdeel van de beschermende betonnen muur. Het kerkschip bevond zich op de boog tussen de muur en de richel. Ondanks deze omstandigheden werden er tot kerstavond 1961 nog geregelde diensten in de kerk gehouden. Een paar dagen later werd het interieur van de kerk, die in een gebied lag dat strikt gecontroleerd werd door DDR-troepen, bedorven - met enige zekerheid door de troepen. . Op deze manier werd de kerk gedeactiveerd voor later gebruik. De grensautoriteit heeft een reden gecreëerd om de kerk volledig te sluiten om een ontsnapping uit dat deel van de grens te voorkomen.
Buiten het bereik van zijn parochie ging de kerk jaar na jaar achteruit. Eind jaren zeventig werd vanaf de oever van de rivier de Havel in West-Berlijn duidelijk dat het gebouw in groot gevaar verkeerde. Het tinnen oppervlak van het dak is fragmentarisch geworden. Sommige randen van het schip waren bezet door planten. De mensen in West-Berlijn begonnen een campagne om te voorkomen dat de kerk in verval zou raken. Een groot deel van de eer voor het behoud van het gebouw komt van Richard von Weizsäcker, de toenmalige burgemeester van West-Berlijn. Door langdurige onderhandelingen met het bevoegde protestantse kerkorgaan, de Evangelische Kerk in Berlijn-Brandenburg en de autoriteiten van de DDR en de belofte om de kosten te delen, won hij de Oost-Duitse afdeling van de Evangelische Kerk Berlijn-Brandenburg om het herstel van de buitenkant te organiseren bouw. Aan het begin van de werken, in 1984, werden de sculpturen van de Twaalf Apostelen bewaard en opgeslagen. Andere houten meubels, zoals de twaalf honden en de galerie, die werden getoond op foto's gemaakt in 1981, gingen verloren.
In november 1989 viel het IJzeren Gordijn en op kerstavond 1989 werd de dienst na bijna drie decennia weer gehouden in de Kerk van de Verlosser. Het interieur was nog steeds verwoest.
In de jaren 1993 tot 1995 onderging het gebouw een grondige restauratie. Voorbereidende onderzoeken begonnen in 1990. Aangewezen architecten werkten samen met de Monumentencommissie en de Church Building Authority. Ze gebruikten oude tekeningen en zwart-witfoto's om verloren gegane structuren te reconstrueren. De consoles van de beeldjes van de apostel zijn echter vrijelijk gemodelleerd naar historische originelen uit het buitenland. En de beeldjes werden geplaatst zonder medeweten van hun oorspronkelijke distributie.
Acht hectare van de tuinen ontworpen door Peter Joseph Lenné werden volledig verwoest tijdens de versterking van de grens en het park van Mansion Sacrow werd misbruikt door de bouw van garages en kennels, evenals de typische grensinterface voor de training van douanehonden. Het park is sinds 1994 herbouwd.
De parochie werd in 1977 opgeheven. De parochie van Sacrow maakt dan ook deel uit van de Pinksteren-protestantse parochie in Potsdam. Sinds de restauratie van het Sacrow-gebouw in 1995 is het opnieuw de plaats van geregelde diensten. Daar werden ook verschillende shows gegeven.
Comments
We hebben nog geen opmerkingen over:
Kerk van de Verlosser
Laat als eerste een reactie achter, want het is erg belangrijk om andere mensen te informeren.
Outros locais a visitar
Binnen een straal van 20 km van:
Kerk van de Verlosser
Sacrow Castle |
0,4 Km |
|
St. Peter en Paul |
1,4 Km |
|
Babelsberg Park |
2,3 Km |
|
Parkland nieuwe tuin |
2,8 Km |
|
Volkspark Potsdam |
3,2 Km |
|
Staande Potsdam |
3,2 Km |
|
Sint-Niklaaskerk |
4,0 Km |
|
Filmmuseum Potsdam |
4,2 Km |
|
Ruïnes berg |
4,2 Km |
|
Kerk van de Vrede |
4,5 Km |
|
Liebermann Villa |
4,6 Km |
|
Sanssouci Park |
4,7 Km |
|
Huis van de Wannsee-conferentie |
4,8 Km |
|
Kerk van de Verlosser |
5,2 Km |
|
botanische tuin |
5,3 Km |
|
Wannsee Lido |
5,8 Km |
|
Paleis Charlottenhof |
5,8 Km |
|
Nieuw paleis |
6,1 Km |
|
Marquardt Castle |
9,8 Km |
|
Jachthuis Grunewald |
12,1 Km |
|
Geallieerd museum |
12,4 Km |
|
Bridge Museum |
13,0 Km |
|
Domein Dahlem |
13,6 Km |
|
Museum voor Aziatische kunst |
13,7 Km |
|
Musea Dahlem |
13,7 Km |
|
Etnologisch Museum Dahlem |
13,7 Km |
|
Grunewald-kerk |
13,8 Km |
|
Heerstrasse begraafplaats |
14,2 Km |
|
Georg Kolbe Museum |
14,3 Km |
|
Botanische tuin en botanisch museum Berlin-Dahlem |
14,6 Km |
|
Citadel van Spandau |
15,0 Km |
|
Russisch-orthodoxe kathedraal van Christus opstanding |
16,0 Km |
|
Good Shepherd Church |
16,5 Km |
|
Bröhan Museum |
17,1 Km |
|
Berggruen Museum |
17,1 Km |
|
Collectie Scharf-Gerstenberg |
17,2 Km |
|
Paleis Charlottenburg |
17,2 Km |
|
Kristall zwem- en gezondheidscentrum Ludwigsfelde |
17,3 Km |
|
Kerk op Hohenzollernplatz |
17,4 Km |
|
Rudolph Wild Park |
17,8 Km |
|
Beate Uhse Erotisch Museum |
18,3 Km |
|
Natuurpark Schöneberger Südgelände |
18,3 Km |
|
Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche |
18,5 Km |
|
Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche |
18,5 Km |
|
Museum voor fotografie |
18,5 Km |
|
Openbaar park Jungfernheide |
18,5 Km |
|
Maria Regina Martyrum |
18,7 Km |
|
Martin Luther Memorial Church |
19,3 Km |
|
Evangelische Kaiser Friedrich Memorial Church |
19,5 Km |
|
Twaalf Apostelen Kerk |
19,6 Km |
|
Bauhaus-archief |
19,7 Km |
|
Siegessäule |
19,9 Km |
|
Victory Column |
19,9 Km |
|
Heilandskirche |
20,0 Km |
|