---

Volgens de kronieken was het in juli 1541 toen troepen onder het commando van Jerónimo Luis Tejelo (luitenant van maarschalk Jorge Robledo) de brede vallei van Los Aburrá vonden, inheemse boeren die 'een leefgebied hadden dat was georganiseerd door groepen met verspreide huizen, die groepen huizen vormden. ”. Dit gebeurde vooral in de stad Niquías, die het gebied bezette dat tegenwoordig Bello wordt genoemd.

In 1574 vroeg de Spaanse onderdaan Gaspar de Rodas het stadsbestuur van Santa Fe de Antioquia om land over de Aburrá-vallei te verlenen om "veekuddes en voedselverblijven" te vestigen en om de veroverende compagnie van voedsel te voorzien. De gebieden werden aan hem toegewezen vanaf de heuvel of "Old Seats of Aburrá" -uitbreiding die vandaag het centrum van Medellín bezet- naar beneden, inclusief het Niquía-gebied. In 1576 kwam de kapitein van Rodas om zijn heerschappij en die van de Spaanse Kroon uit te oefenen, met het gebruik van het gebied als kraal, boerderijen en kuddes. Vanaf 1613 werd het Hatoviejo genoemd in plaats van Hato de Rodas of Hato de Aburrá om het te onderscheiden van andere latere kuddes.

In deze context oefenden de kolonisten hun adel uit, begrepen als "die nobele filosofie die reageerde tegen innovaties". Zo begiftigden ze hun kuddes met kapellen, om prestige en nobele afkomst aan te duiden, en zo kan worden geconcludeerd dat er in de buurt van Bello geen fundament was dat “een regelmatige indeling van pleinen en straten impliceerde. Hatoviejo was geen stad zoals de Villa de la Candelaria in het begin was ”. De kapellen van Onze Lieve Vrouw van Chiquinquirá (in 1653), Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans (1720), Onze Lieve Vrouw van Sopetrán (in Wood, in 1775) en Onze Lieve Vrouw van Guadalupe (in Fontidueño, 1761) werden gebouwd. Later werden deze tempels verplaatst of afgebroken; zoals gebeurde met de Parochie van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans van Hatoviejo, die in 1788 werd afgebroken om de Kapel van Hatoviejo in 1792 te bouwen, die nog steeds bewaard is gebleven. Aan het einde van de 18e eeuw, in 1788, werd Hatoviejo verheven tot de categorie van partij, verbonden aan de jurisdictie van de Villa de Nuestra Señora de la Candelaria de Medellín.

In Hatoviejo was de ruimte georganiseerd volgens de economische rol van de mensen. De verwijzing "Calle Arriba en Calle Abajo" was gebruikelijk, met het plein en de kerk van Rosario als centraal punt. Op 28 december 1883 veranderde de “President Citizen” van de staat Antioquia de naam van het dorp Hatoviejo in Bello, op verzoek van een groep inwoners die vonden dat de naam ´´Hato´´ hen veracht en vernederd maakte. omdat het een plek is voor dieren. Aan de andere kant is Bello's naam "Meer gecultiveerd, correcter en waardiger voor de grote patriarch van de Amerikaanse letters" (Don Andrés Bello).

De eerste decennia van de 20e eeuw markeerden voor de gemeente haar bestemming als ontvanger van migranten die hier hoop zagen op werk vanwege de ontluikende industrialisatie. De geografische en strategische positie was niet alleen gunstig voor landbouw- en veeteeltactiviteiten, maar ze vormden ook een goed alternatief voor de zetel van bedrijven van de opkomende bourgeoisie in Medellin. Dat naast het aangename klimaat, de spoorlijn en tal van waterbronnen geschikt voor consumptie en energieopwekking. In dit scenario werd in 1902 de "Compañía Antioqueña de Textiles" opgericht. De sector Bellavista werd gekozen voor de bouw van het locatieve hoofdkantoor, vanwege de nabijheid van de García-stroom. Dit bedrijf werd in 1905 samengevoegd met de "Compañía de Tejidos de Medellín" om op deze manier de industriële roeping van de stad te markeren en jarenlang een belangrijk migratieproces te promoten.

In 1913 telde Bello al 5.000 inwoners en een ongebruikelijke economische groei, voldoende redenen om toegang te krijgen tot de titel van gemeente, een onderscheiding die werd verkregen door Ordinance 48 van 29 april 1913.

De economische mijlpaal van de gemeente was de oprichting van de fabriek van Hato, Fabricato, Hilos y Tejidos op 7 augustus 1923. Aldus kenmerkte en kenmerkte de textielindustriële activiteit de bevolking van Bellanita gedurende tientallen jaren. In 1983 vond een grote staking plaats in deze textielfabriek - zogenaamd georkestreerd door de werkgevers om industriële verplaatsing en liquidatie van arbeiders mogelijk te maken -, die de economische transformatie van de gemeente stimuleerde, voornamelijk vertegenwoordigd in de activiteit van middelgrote en lage complexiteit en in de informele economie. Naast dit fenomeen, en in overeenstemming met het nationale beleid voor de promotie en bouw van betaalbare woningen, was Bello de ontvanger van een grote migratiestroom vanuit de Aburrá-vallei en andere delen van het departement die hier de mogelijkheid zochten om een ​​eigen dak te hebben. Behalve dat als gevolg van de nalatigheid van de lokale autoriteiten, dit ongebruikelijke ontwikkelingsproces niet gepaard ging met een adequaat planningsbeleid dat de juiste levering van openbare, gemeenschaps- en apparatuurdiensten zou garanderen. Met andere woorden, de aanwezigheid en de regelgevende en ondersteunende functie van de staat zullen worden opgemerkt.





Bello is een gemeente in Colombia, gelegen in de Aburrá-vallei in het departement Antioquia. Het grenst in het noorden aan de gemeente San Pedro de los Milagros, in het oosten aan de gemeente Copacabana, in het zuiden aan de gemeente Medellín en in het westen aan de gemeenten Medellín en San Jerónimo.

Appellatives: Empire of Cacique Niquía, geboorteplaats van Marco Fidel Suárez, stad van kunstenaars.

Bello maakt deel uit van de Aburrá-vallei, een vallei in het Andesgebergte. De stad heeft een totale oppervlakte van 142,36 km² waarvan 19,7 km² stedelijk land en 122,66 km² landelijk. Deze vallei is volledig verstedelijkt in zijn vlakke gedeelte en erg druk op de hellingen. De vallei wordt doorkruist door de rivier de Medellín, die in zuid-noord richting stroomt, en over zijn 70 kilometer ontvangt hij het eerbetoon van 57 stromen.

Topografisch gezien is het stedelijke deel van de stad een hellend vlak dat afdaalt van 1.600 tot 1.400 meter boven zeeniveau. Bello ligt in het noordelijke deel van de vallei en de bergen die de stad omringen zijn meer dan 2500 meter hoog.

Het belangrijkste topografische ongeval is Cerro Quitasol (piramidevormige berg, 2880 meter hoog boven de zeespiegel), gelegen ten noorden van de gemeente en wordt beschouwd vanwege zijn belang als beschermheuvel van Bello.

De stad, die zich in de verzengende zone bevindt, registreert geen seizoensgebonden veranderingen in het klimaat. De gemiddelde neerslagindex is 1.347 mm., En de temperatuur wordt bepaald door thermische vloeren die van de heide, door de kou naar het midden gaan, waar de bovenloop is, die een gemiddelde temperatuur van 23 ° C heeft tijdens het hele jaar door, met afwisselend droge en regenachtige periodes en wordt verfrist door de wind die door de vallei waait en het hele jaar door waait.

De belangrijkste economische activiteiten hebben betrekking op textiel, concentraten, georganiseerde handel, informele handel, zandwinning en steengroeven in het stedelijk gebied. Het landelijke gebied is gewijd aan landbouw en veeteelt op kleinere schaal.

Zowel de industrie als de handel zijn representatieve economische activiteiten in de gemeente vanwege hun traject en deelname aan economische groei.

De economische activiteit van de gemeente Bello is vertegenwoordigd in de volgende sectoren volgens hun participatieniveau:

Industriële activiteit

Textiel 18,30%

Hout, papier en uitgeverijen, Chemische producten, steenkool, rubber, minerale producten en niet-metalen 16,92%

Andere niet-specifieke bedrijfstakken 14,85%

Machines en uitrusting voor basismetaalindustrie 12,60%

Commerciële activiteit

Detailhandel (inclusief landbouwproductie) 61,51%

Hotels en accommodatie 26,14%

Transport, opslag en communicatie 9,60%

Groothandel 2,19%

Bouw 0,78%





Evenementen

Fiestas de la Antioqueñidad, 11 augustus, ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van Antioquia verklaard door Don Juan del Corral

Bailebravo en Rumba Festival ´´Germán Muñoz Gomez´´

Taalweek

Andes muziekfestival Hatoviejo

Encounter of Young Art door Bello.

Cerro QUITASOL-festiviteiten van 16 juli tot 26 juli

---