---

Oprichtingsdatum: 19 mei 1690

Naam van de oprichter: de Spaanse Alejandro de Villamil y Casadiego

Historisch overzicht:

De naam Santa Rosa de Viterbo, in tegenstelling tot de overgrote meerderheid van de Boyacá- en Colombiaanse volkeren, waarvan de oorsprong de Chibcha-taal is, komt van ITALIAANSE verwijzingen en is samengesteld uit Spaanse woorden met religieuze connotaties. Zowel de naam van de gemeente als de naam van de belangrijkste parochie werden geplaatst ter ere van het Heilige Meisje, behorend tot de Derde Orde van Sint Franciscus van Assisi, die werd geboren in de stad Viterbo, Italië, waar ze ook stierf aan de 16 jaar. Aan deze heilige worden veel wonderen toegeschreven.

fundament

De Spaanse gastheren verschenen in de Cundiboyacense hooglanden aan het einde van de jaren 1530. Het bewijs hiervan is de verbranding van de tempel van El Sol door de ambitieuze handen van de Spaanse Miguel Sánchez in 1537; de stichting van Bogotá door Gonzalo Jiménez de Quezada in 1538 en die van Tunja door Gonzalo Suárez Rendón in 1539. Tegelijkertijd werd Cacique Tundama gemeen vermoord door de Spaanse soldaten.

Na ongeveer 150 jaar ontmoeten degenen die in deze witte grenzen, de huidige plaatsen in Boyacá, woonden, elkaar en komen overeen om hun inkomen voor hun levensonderhoud te organiseren en te bepalen dat er in de plaats genaamd LLANO DE MIRANDA een nieuwe sociale kern bestaat die verschilt van de reeds bestaande. gevestigd in de contour: Duitama, Busbanzá en Tobasía, dus beginnende menselijke conglomeraten.

In dit proces komt de figuur van de procureur van de hele regio naar voren, de heer Alejandro Villamil Casariego, die gemachtigd is om voor de kerkelijke en burgerlijke autoriteiten van Santafé de Bogotá leiding te geven aan deze erkenning. Op deze manier is het duidelijk uit de geschiedenis dat de heer Villamil Casariego zich beperkte tot het vervullen van een missie die door de buurt was toevertrouwd, vanaf 7 december 1689, totdat, zoals in feite, de parochie werd opgericht als resultaat van een bepaling van de autoriteiten van Santafé de Bogotá. Het is bekend dat de METROPOLITAANSE RAAD op 28 april 1690 de parochie oprichtte onder de naam SANTA ROSA DE VITERBO. Toen, op 19 mei van hetzelfde jaar, keurde de president-gouverneur van het nieuwe koninkrijk, de heer Maestre de Campo Gil de Cabrera y Dávalos, deze beslissing goed. Er wordt op aangedrongen dat dit gebeurde na meer dan 150 jaar van de Spaanse inval in deze gebieden.

Om het bovenstaande te bevestigen, laten we enkele delen van het document bekijken dat dateert van 7 (7) december 1689, ondertekend door meester Juan Gutiérrez Irategui:

“De kerkelijke promotor van dit aartsbisdom zegt dat het verzoek van ALEJANDRO VILLAMIL Y CAICEDO (sic), advocaat van de buren die (sic) ontvangen in de voorwaarden (sic) van de steden Duitama, Tobasía en Busbanzá is overgedragen , dat de religieuzen van de Orde van Predikers en Sint-Augustinus Doctrine Cures zijn, waarin ze beweren een seculiere priester te worden genoemd, waarvoor ze aanbieden om een ​​parochie te stichten met de titel van SANTA ROSA DE VITERBO tussen de steden Duitama en Cerinza, om waarvan ze het effect hebben dat ze land hebben gekocht en daar hebben bevolkt ... "

Een ander document uit die tijd vermeldt het volgende:

“In de stad Santafé, op 19 mei 1690, dhr. Maestre de Campo, Gil de Cabrera y Dávalos, president-gouverneur van het nieuwe koninkrijk, na het zien van de auto's gemaakt OP VERZOEK VAN DE BUREN van Duitama, Tobasía en Busbanzá, in reden voor het stichten van een parochie tussen de steden Duitama en Cerinza en dat ze een parochiepriester krijgen, ik zeg dat de stichting van de nieuwe parochie werd goedgekeurd ... die wordt uitgevoerd en aldus wordt voorzien en besteld. Don Francisco Antonio Bayualdes was aanwezig ”.

Een ander document uit het jaar 1689 zegt:

“In dit jaar veranderden veel blanke buren die ontevreden waren over het feit dat Duitama een Indiaans dorp van de Koninklijke Kroon was, en geen blanke parochie, het doel van de oprichting van hun parochie met de denominatie van Santa Rosa de Viterbo, om Cura te steunen. Ze zeggen ook dat het tussen Duitama en Cerinza moet liggen, naast de weg die naar Mérida gaat en dat ze daar een kerk zullen bouwen. De Lord Dean en de Cabildo Catedral in het vacante hoofdkwartier op 28 april 1690, VERLENEN HUN BESLUIT waarin de STICHTING wordt erkend en gedesaggregeerd van de DOMINICAANSE PAROCHIE DUITAMA. KAPITEIN-GENERAAL DON GIL DE CABRERA EN DAVALOS NAMENS DE KONINKLIJKE PATRON, BEVESTIGT WAT GEDAAN IS; was predikant van de leer, pater pater Felipe de Tovar, O. P. "

Zo is Santa Rosa de Viterbo, na Tunja, de meest echte Spaanse witte foundation die Boyacá heeft.

In 1690 werd, vanwege het feit dat de katholieke religie al was aanvaard en beoefend door de inboorlingen en kolonisten, de oprichting van de parochie bepaald, werd er een priester aan toegewezen en om deze reden kreeg het de titel van parochie van Santa Rosa de Viterbo. De eerste pastoor was de meester Don Diego Bravo de León.

In het Regionaal Historisch Archief van Boyacá in de "CABILDO BOOKS" op pagina 96 is er een wet uitgevaardigd in de stad Tunja op 1 januari 1699, waarbij de Algemene Veldmeester Don MIGUEL DE BORDA met de hulp van de kapiteins de heer FERNANDO DE VARGAS MANRIQUE, Alférez burgemeester en de heer JUAN DE LA PEÑA VELEZ, algemeen depositaris van de wethouder, bevestigden de verkiezing van de kinderburgemeester (met beperkte jurisdictie) van de parochie van Santa Rosa de Viterbo aan de heer BERNARDO DE IBARRA BARRAGAN .

De titel Villa Republicana die in 1810 aan deze stad werd verleend, was een uniek geval in de geschiedenis van Colombia. Deze titel verleende het voorrecht dat de burgemeester van de stad en de leden van de raad niet werden benoemd door de opperste autoriteiten van Santafé de Bogotá, maar gekozen werden door dezelfde inwoners van de stad. (Santa Rosa de Viterbo was de eerste gemeente van Colombia die de volksstemming gebruikte om zijn autoriteiten te kiezen en zijn eigen administratieve autonomie te hebben.)

In 2010 viert Santa Rosa de Viterbo samen met dertien (13) andere Colombiaanse gemeenten, waaronder Bogotá, 200 jaar verhevenheid als Republikeinse villa's.

Onder leiding van de burgerlijke, militaire en kerkelijke autoriteiten en met medewerking van de levende krachten van de gemeente, wordt elke 19 mei de geboortedag van de parochie en de gemeente Santa Rosa De Viterbo gevierd, om deze gedenkwaardige datum te herdenken , breng hulde aan hun vooraanstaande kinderen, evalueer hun verleden, projecteer hun toekomst en creëer een gevoel van verbondenheid bij degenen die zijn geboren, wonen of werken in de gemeente.

Samenwerking met het bevrijdende leger

Er waren veel manieren waarop Santa Rosa de Viterbo deelnam aan de zaak van de onafhankelijkheid, waarbij ze altijd haar vastberaden patriottisme en liefde voor vrijheid toonde.

Op 20 juli 1819 arriveerde het patriottenleger onder leiding van Bolívar in Santa Rosa de Viterbo. De patriotten van deze stad woonden Bolívar, zijn staf en zijn troepen heel dapper bij.



Santa Rosa de Viterbo is gelegen in het departement Boyacá, in de oostelijke bergketen, ten noordwesten van Tunja en op een afstand van 67 kilometer ervan. Het totale gebied is 107 vierkante kilometer en de topografie heeft twee thermische niveaus: koud 52 vierkante kilometer en páramo 55 vierkante kilometer, met een temperatuur van 13 graden Celsius. Santa Rosa de Viterbo, in tegenstelling tot de overgrote meerderheid van Boyacá-steden, waarvan de namen afkomstig zijn uit de inheemse taal, komt deze van een cursief, puur religieuze voorouder. De gemiddelde temperatuur in de gemeente Santa Rosa de Viterbo ligt tussen de 10 en 15 ° C.

Santa Rosa de Viterbo is gelegen in het departement Boyacá, in de oostelijke bergketen, ten noordwesten van Tunja en op een afstand van 67 kilometer ervan. De totale oppervlakte is 107 vierkante kilometer en de topografie heeft twee thermische vloeren: koud 52 vierkante kilometer en páramo 55 vierkante kilometer, met een temperatuur van 13 graden Celsius

Grenzen van de gemeente:

Oost: met de gemeenten Floresta en Cerinza.

West: gemeente Duitama

Noorden. Met de gemeenten Cerinza en Belèn.

Zuid: met de gemeenten Duitama, Nobsa en Tibasosa.

Totale uitbreiding: 107 vierkante kilometer Km2

Uitbreiding stedelijk gebied: 4 vierkante kilometer Km2

Uitbreiding landelijk gebied: 103 vierkante kilometer Km2

Hoogte gemeentelijke zetel (meter boven zeeniveau): 2753 m.s.n.m.

Gemiddelde temperatuur: 13 graden Celsius

Referentieafstand: De stedelijke sector bevindt zich op 65 kilometer van Tunja aan de centrale snelweg van het noorden.

Economie

De economische beweging van de gemeente is gebaseerd op landbouw en veeteelt, vooral in aardappel-, mais-, wortel-, erwten-, knoflook-, gerst- en groentegewassen, fruitbomen op kleinere schaal; bij de veeteelt, het vee bij de productie van vlees en melk. Micro-bedrijven: zoals kaasfabrieken, leerlooierijen, schrijnwerkerij, metaalbewerking, zuivel, metaalbewerking, timmerwerk, sommige snoepbedrijven en andere.

LAND COMMUNICATIE WEGEN:

De noordelijke centrale snelweg, die de gemeente Duitama met de palmboom verbindt en een nationale weg is, de weg die Santa Rosa met Floresta verbindt en Corrales, een departementale weg; Tertiaire wegen die de verschillende paden verbinden met het stedelijk gebied.





Traditioneel worden de beurzen en festivals van de stad midden september gehouden, waarbij paarden- en veetentoonstellingen worden ontwikkeld met deelname van de naburige gemeenten en misschien nog belangrijker het bewind van het platteland van Boyacense, gesticht door de heren Rubén Useche en Carlos Martínez.

---