---

Voorouderlijk was de Chira-vallei een gebied met een belangrijke landbouwproductie, waar de Tallanes, een etnische groep met een matriarchale organisatie, zich vestigden, die geleidelijk werd binnengevallen door de Mochica's, Chimú en uiteindelijk door de Inca's. Het was in deze landen dat de Spanjaarden de eerste Spaanse stad stichtten, in dit deel van Amerika, die ze San Miguel de Tangarara noemden (op 15 juli 1532); toen veranderden de Spanjaarden de inheemse agrarische structuur, waardoor de divisies en encomiendas ontstonden. Aan het einde van de 18e eeuw, op 8 juli 1783, stichtte bisschop Baltasar Jaime Martínez de Compañón y Bufanda onder de naam El Príncipe de stad Sullana. In de kolonie was het noordelijke deel van het land belangrijk vanwege de aanwezigheid van de haven van Paita (waartoe Sullana behoorde), evenals de intense commerciële activiteit, omdat dit een strategisch aspect was voor de ontwikkeling ervan. Aan het begin van de 20e eeuw was Sullana een van de belangrijkste en meest productieve districten van de provincie Paita, met een bevolkingsgroei, economische groei en stedelijke ontwikkeling die op 4 november 1911 tot de categorie provincie opliep.





Sullana, provincie van de Piura-regio, gelegen aan de noordkust van het land, heeft een oppervlakte van 5.423,6 km2, een hoogte van 59 meter boven zeeniveau en een bevolking van 234.562 mensen, heeft een woestijn en semi-tropisch klimaat, een gemiddelde temperatuur van 20 ° C, variërend tussen 13 ° C in de winter en 37 ° C in de zomer; De hoofdstad, de stad met dezelfde naam, ligt 38 km ten noorden van de hoofdstad van de regio, in de prachtige Chira-vallei, omringd door de rivier met dezelfde naam.



De stad Sullana heeft goede toegangswegen, een weg in goede staat en permanente landtransportbedrijven, van en naar het zuiden, noorden en binnenland van de provincie, in staat om de stad Piura te bereiken met een commerciële vlucht vanuit Lima en dan over land op ongeveer 45 minuten met de auto. Als u de Pan-Amerikaanse snelweg neemt, van Sullana naar het noorden, bereikt u de regio Tumbes in drie uur en als u deze naar het zuiden neemt, bereikt u de regio Lambayeque in ongeveer drie en een half uur, wat de uitstekende locatie aantoont.





De meest opvallende en aanbevolen attracties zijn:



Jachtreservaat El Angolo:

Het ligt 12 km ten noorden van de stad Sullana (ongeveer 3 uur met de auto), in een gedeeld gebied met de Tumbes-regio, met een oppervlakte van 65.000 hectare, en strekt zich uit over een deel van de uitlopers van het Amotapes-gebergte. Het landschap wordt gedomineerd door een droog bos, een reeks lage en middelgrote heuvels en beekjes. De hoogte varieert van 540 meter boven zeeniveau, in het gehucht El Angolo, tot 1.613 meter boven zeeniveau op de top van Cerro Carrizal. De fauna in het reservaat is zeer gevarieerd, met 17 soorten zoogdieren zoals het witstaarthert, de poema, de wilde kat, de sajino, de eekhoorn en de miereneter. Er zijn 150 soorten vogels zoals de condor, de koninklijke gier, de havik, de torenvalk, de bergpatrijs en duiven; 13 soorten reptielen, 7 amfibieën en 10 soorten vissen. Tussen de flora vallen de johannesbroodboom, de faique, de palo santo, de amandelboom, de ceibo, de sapote, de hualtaco op. De jacht in het gebied wordt gecontroleerd en de jacht op witstaartherten is toegestaan. Dit gebied maakt deel uit van de Northwest Biosphere Reserves, als zodanig erkend door de Unesco op 1 maart 1977. Door de wilde rijkdom die in het gebied bestaat, wordt het een uitstekende plek om te kamperen. De jacht wordt geoefend met de betreffende vergunning. Als u jachtactiviteiten wilt uitvoeren, raden we u aan om met uw reisbureau te overleggen om uw avontuur te plannen, de procedures te voltooien om uw vergunning te verkrijgen en wapens te huren. De kosten zijn niet hoger.



De Poechos-dam

27 km van de stad Sullana ligt de Poechos-dam, die het spektakel biedt van een immense waterbron en het beoefenen van watersporten mogelijk maakt: waterskiën, varen, vissen en zwemmen.



Zwavelbaden van La Leche

Gelegen in de wijk La Brea, in Talara, worden deze wateren vanwege hun hoge zwavelgehalte genezende en medicinale krachten toegeschreven.



Het Cerros de Amotape National Park ligt in de provincie Contralmirante Villar, in Tumbes en in de provincie Sullana, in Piura. Het is een natuurlijk en cultureel erfgoed in het noordwesten van Peru, het heeft de bijzonderheid dat het een gebied is met een groot aantal endemische soorten, of het nu gaat om dieren of planten, voornamelijk vanwege de geografische ligging. Het park, waarvan het grondgebied wordt gedeeld met de Tumbes-regio, is omgeven door ecosystemen zeer dicht bij de zee, het tropische woud in de Stille Oceaan en het Amotapes-gebergte, en biedt vier levenszones: zeer droog tropisch bos, tropisch doornbos, droog bos tropisch, premontane tropisch droog bos. De fysiografie van het park is overwegend bergachtig vanwege het Amotapes-massief, met aandacht voor geografische kenmerken zoals Cerro Negro, diepe kloven, ravijnen en ravijnen, met een heet en droog klimaat, koeler naar het oosten vanwege de toename in hoogte. In het noorden is het heet en vochtig, in het zuiden is het heet en droog. De gemiddelde jaarlijkse neerslag is 800 mm, het regenseizoen loopt van december tot maart.



De wilde fauna is zeer gevarieerd en wordt vertegenwoordigd door soorten die kenmerkend zijn voor zowel de droge zones als het tropische woud en het Andesgebergte. Onder de zoogdieren vallen de volgende op: het grijze hert (Odocoileus virginianus), de poema (Felis concolor), de miereneter (Tamandua mexicana), de witnekkige eekhoorn (Sciurus stramineus), de jaguar (Pantera onca), Cuchucho (Nasua nasua). Tot de vogels behoren: de imposante Andescondor (Vultur gryphus), de junglecondor (Sarcoramphus papa), de luidruchtige roodharige papegaaien (Aratinga erithrogenys) en andere soorten die overeenkomen met spechten en parkieten. Reptielen, amfibieën en ongewervelde dieren bieden altijd een kans om gewaardeerd te worden. Een speciale groep bestaat uit die dieren die met uitsterven worden bedreigd, zoals de Tumbes-krokodil (Crocodilos acutus) en de noordwestelijke otter (Lutra longicaudis), die wordt aangetroffen in de enige rivier in het nationale park, de Tumbes-rivier, en Het heeft een inkomen op de grens met de regio Tumbes.



De stad heeft een uitstekend landschap en redelijk geschikte gebieden om van prachtige landschappen te genieten, evenals hotels met acceptabele service, banken, communicatie en goede gastronomie, gebaseerd op bonen, geiten en rijst, en het is aangenaam; zijn drankje is clarito. Ga je gang en bezoek het, het is ontspannend.

---