---

Het is in de geschiedenis van Peru het eerste agro-industriële district, vanwege de fabrieken die tot nu toe suikerriet, suiker en papier produceren. De nederzetting van de vallei begint waarschijnlijk met de aanwezigheid van menselijke groepen in de periode van de Pre-Chavín Regionale Formaties (2.00 v.Chr.), Bij de uitwerking en vervaardiging van landbouwpraktijken, het begin van de uitwerking en vervaardiging van keramiek, constructie ceremonieel centrum etc. want zoals we goed weten, zijn valleien de gunstige plaatsen om dergelijke activiteiten te ontplooien, met name landbouw, die deze menselijke groepen tegelijkertijd de mogelijkheid biedt om sedentair te worden en bovendien om de hulpbronnen van de kust te gebruiken. Deze en andere elementen waren erg belangrijk en aantrekkelijk voor mannen die op zoek waren naar betere natuurlijke en optimale geografische omstandigheden om zich te vestigen.



Jaren later in de vormingsperiode (I Horizon) breidde de Chavín-cultuur zich uit (1000 v.Chr.), Het vestigde ook bepaalde invloeden op dat kleintje; aan de bevolking. Met het verstrijken van de jaren verenigden de zich uitbreidende Mochica-stromingen, die in de jaren 500d.c. uit het noorden kwamen, zich met grotere kracht en meer. De integratie van de Mochicas in de sociale context van primaire groepen boeren, vissers, ambachtslieden ... enz., Genereerde de creatie van nieuwe, meer complexe sociale en economische formaties in hun structurele, technische en productieve organisatie en ook op ideologisch en religieus gebied. We kunnen dit verifiëren in de historische getuigenissen die zijn gevonden en bestaan, zoals keramiek in hun verschillende verschijningsvormen, architectonische monumenten, gebruik van vlakke grond voor landbouw, kanalisatie en distributie van water ... enz.



Op basis van de Mochica's en als aanvulling op de bereikte ontwikkeling, ontwikkelde zich rond het jaar 1300 van onze jaartelling het grote Chimú-koninkrijk, dat op zijn grootste moment van expansie de valleien van de noordkust van Tumbes tot Paramonga ging domineren, of volgens anderen, verder naar het zuiden, naar de Chillón-vallei in Lima.



Volgens de kroniek van pater Calancha.



Volgens Pablo Macera behoorde Paramonga tot de derde Chimú-regio die liep van de Santa-rivier tot de Pativilca-rivier.



Tijdens de heerschappij van Chimú (1200 tot 1400 na Christus), in de late tussenliggende periode, zou Paramonga een zeer strategisch gebied zijn in geografische en militaire termen, elementen die werden gebruikt door het machtige Costo-rijk; of. Net als de Mochicas slaagden de Chimús erin om een ​​veel meer ontwikkelde samenleving te vormen in de technische, militaire en culturele aspecten, hoewel in termen van sociale productieverhoudingen de versterking van een heersende minderheid die de massa van boeren onderdrukte en uitbuitte. ambachtslieden.



In dezelfde periode van de late tussenperiode, parallel aan de ontwikkeling van de Chimú, was er in het zuidelijke deel van het Andesgebied een ander klein koninkrijk, dat van de Cusco, bestaande uit verschillende Ayllus die onder het bevel van Ayar Manco of Manco Cápac in de regio aankwamen. wie was zijn belangrijkste curaca. Deze stad breidde zich enorm uit op basis van zijn conuistas, en kwam ook om de Chimús van het noorden te onderwerpen en bezit te nemen van hun territoria en rijkdom.



Na een korte periode van overheersing door het Cuzco-volk, dat dankzij hun enorme expansie en macht het zogenaamde rijk van de Inca's of Tahuantinsuyo werd, voor een periode van minder dan honderd jaar, vond de Europese invasie en verovering plaats vanaf van de; of 1532, gebeurtenis die de culturele vernietiging van de Andes en vooral de inplanting van een koloniale orde zal betekenen, die bijna driehonderd jaar zal duren; os van Spaanse overheersing, tot de a; De 1821-1824 waarin de Creoolse onafhankelijkheid plaatsvindt, geregisseerd door San Martín en Bolívar om later het republikeinse systeem van aristocratisch hof te vestigen. Helaas wordt de onafhankelijkheid van Peru gepromoot door de kinderen van de veroveraars, maar niet door de veroveraars.



OVER DE BEVOLKING VAN PARAMONGA IN DE PRE-HISPANISCHE PERIODE



De Fortaleza-vallei en het gebied gelegen tussen de rivier die dezelfde naam draagt ​​en de Pativilca-rivier, werd bewoond sinds de oudheid, pre-Hispanic, dat wil zeggen vóór de komst van de Spanjaarden naar wat nu Peru wordt genoemd. Deze bevestiging wordt aangetoond door de archeologische getuigenissen die de aanwezigheid van Mochicas aantonen, door Uhle Proto-Chimú genoemd, of Mochic door Tello, en ook de Chimú. Om deze reden kunnen en durven we te zeggen dat Paramonga een uitdrukking is van cultuur met een originele en lange geschiedenis, waar de mannen die deze omgeving hebben gesmeed voortdurend de sociale omgeving hebben aangepast, die tegelijkertijd werd veranderd en ontwikkeld, een product van de menselijke tegenstrijdigheid met de natuurlijke omgeving, maar voornamelijk een product van zijn eigen sociale tegenstellingen, waarmee hij de vorming van een bevolking tot stand bracht die zich in deze vruchtbare gronden vestigde, geschikt voor teelt en andere activiteiten.







De term Paramonga komt van de Muchische taal die wordt gesproken door de volkeren van de noordkust, waaronder de Chimúes die zich in de Fortaleza-vallei vestigden, en de betekenis is als volgt:



PARÆNG (vazallen)

MONGÆAEN (hier in de buurt)

Vertaald zou het zijn "Vazallen van hier uit de buurt"



Folklore

De Shacsha's

Het is de meest populaire traditionele dans van de mensen van Paramonga, wiens oorsprong ligt in Huarazy, de callejón de huaylas, die, net als andere folkloristische manifestaties, werd geïntroduceerd als een integraal onderdeel van de Paramonguina-cultuur. Dit is een dans die, zoals alle Andes-dansen, een grote magisch-religieuze boodschap bevat in zijn inhoud, aangezien de praktijk strikt gerelateerd is aan de feestelijkheden van de patroonheilige. In hun choreografie laten ze ons een verscheidenheid aan gebaren en rituele bewegingen zien; die we kunnen waarderen in de processies van religieuze afbeeldingen, in de kerken en in de straten van de stad. De danser probeert een houding van felheid en onheil of gamonaal weer te geven, met een dreigende zweep en een masker dat een wit en mestiezengezicht uitdrukt. Onder leiding van een chef, genaamd "THE CAMPERO", die het meest vaardig is, imiteren de andere dansers hem.



Deze dans heeft zijn grootste vertegenwoordiger de Paramonguino JULIO ROSADO, de beste landgenoot van deze dans zowel in de stad HUARAZ als in PARAMONGA.



Een ander ding dat PARAMONGA aan deze dans toevoegde, waren de veren die vandaag zowel in HUARAZ als op alle plaatsen waar deze dans wordt gedanst, te zien zijn.



De bij uitstek religieuze bevolking vereert elke 24 september haar beschermheer, ´´Nuestra Señora de las Mercedes´´, ook wel Mama Meche of Mechita genoemd.







De belangrijkste toeristische attractie is de zogenaamde Fortaleza, die eerder een tempel is van Chimu en Mochica-oorsprong.

---